Γκιζό, Φρανσουά Πιερ Γκιγιόμ

(Francois Pierre Guillaume Guizot, Νιμ 1787 – Βαλ Ρισέ 1874). Γάλλος πολιτικός και ιστορικός. Προερχόταν από οικογένεια Διαμαρτυρομένων και σπούδασε στη Γενεύη. Το 1805 μετέβη στο Παρίσι, όπου αναδείχτηκε πολύ γρήγορα. Το 1812 έγινε επιμελητής και αργότερα καθηγητής στην έδρα νεότερης ιστορίας του πανεπιστημίου της Σορβόνης. Η πολιτική σταδιοδρομία του άρχισε το 1814, όταν ο υπουργός Εσωτερικών Μοντεσκιέ τον διόρισε γενικό γραμματέα του υπουργείου του. Ύστερα από διάφορες περιπέτειες κατέλαβε το αξίωμα του βουλευτή το 1830 και αργότερα του υπουργού Εσωτερικών. Αφού διετέλεσε πρεσβευτής στο Λονδίνο, το 1840 επέστρεψε ως υπουργός στην κυβέρνηση Σουλτ. Χαρακτηρίστηκε από τους σύγχρονούς του ακραίος συντηρητικός. Αναμείχθηκε επίσης στην ελληνική εσωτερική πολιτική υποστηρίζοντας απροκάλυπτα το λεγόμενο Γαλλικό κόμμα του Κωλέττη. Μετά την επανάσταση του 1848 κατέφυγε στην Αγγλία ακολουθώντας τον Λουδοβίκο Φίλιππο. Το ιστορικό έργο του Γ. περιλαμβάνει τα έργα: Ιστορία της επανάστασης της Αγγλίας (2 τόμοι, 1827-28), Υπομνήματα στην ιστορία της Γαλλίας (4 τόμοι, 1863), Συλλογή υπομνημάτων σχετικών με την ιστορία της Γαλλίας έως τον 13o αιώνα (5 τόμοι, 1872).